કેસૂડો મહોર્યો હાલ

કેસૂડો મહોર્યો હાલ
આપણ રંગ રમીએ
ફાગણ આ ફોર્યો હાલ
આપણ રંગ રમીએ
રંગ આંગણે, રંગ આભલે,
રંગ ભીતરે બાહરજી
અંગ રંગમાં ભીંજ્યા વાલમ,
રંગ તણો તું સાગરજી
રંગ નીતરતા નેણે
માર્યો માર્યો કેસરિયો માર
આપણ રંગ રમીએ
વસંત રંગી વાટલડી ને
રંગબે રંગી ઘાટલડી
રંગ ઊભર્યા ઘરઘર વાલમ
રંગ પૂર્યા આ પાધરજી
રંગરંગના સૂર વેરતા
ઢોલીડાના તાલ
આપણ રંગ રમીએ
જળને લાગ્યો રંગ
રંગપે જળની ચાદરજી
રંગ તાહરો રંગ માહરો
રંગ આપણો આખરજી
રંગરંગની ફૂટતી કૂંપળ
રંગોનો ફૂલ્યો ફાલ
આપણ રંગ રમીએ.
કેસૂડો મહોર્યો હાલ

આપણ રંગ રમીએ
           કીર્તિદા બ્રહ્મભટ્ટ
           ‘ઝરણું ઝાંઝરિયું’માથી

હોળી આવી

હોળી આવી

હોળી આવી, હોળી આવી કહો છોકરાં શું શું લાવી

ખજૂર, ચણા ને મમરા સંગે ધાણી ધોળી ધોળી લાવી

નાનીમોટી પીચકારી ને રંગ ભરેલી ઝોળી લાવી

આવ ચેતના, આવ રે ચિંટુ તમને બોલાવે છે પિંટુ

... હાથમંહી ગુલાલ લઇને દીપા દડબડ દોડી આવી

રોનક ને રીતુ ત્યાં આવ્યા કેસૂડાના ફૂલ છે લાવ્યાં

સોના ને રૂપાની જોને કાબરચિતરી જોડી આવી

રંગ્યા ચહેરા, રંગ્યા મહોરાં કોણ હશે આ કોનાં છોરાં

બાપુજી કંઇ ચડ્યા વિચારે


ને મા અમને ખોળી લાવી

કીર્તિદા બ્રહ્મભટ્ટ

'પર્વતની ટોચે'માંથી

પેચ

પેચ


આવો સોનુ, મોનુ આવો
દોર લઇ કન્ના બંધાવો
ફીરકીની દોરીને આજે
વાયુ સંગે આમ વહાવો
કોક પૂંછડિયો, કોક ઢાલ છે
એક તણો તો રંગ લાલ છે
નોખા રંગ પતંગ પૂરીને
આભ તણી દુનિયા રંગાવો
સરસર સરતા પતંગ પ્યારા
દિવસે ઊગ્યા આભે તારા
દીનુ કેરા સ્થિર ઊભેલા
પતંગ સંગે પેચ લગાવો
દોર ઉપર જ્યાં દોર પડી
ત્યાં થઇ ગઇ જોરાજોરી
આજ અગાશી આંગણ થઇ ગઇ
પરવ તણો લીધો મેં લહાવો
                         કીર્તિદા બ્રહ્મભટ્ટ
                        'પર્વતની ટોચે'માંથી

ચકલીબેનના બચ્ચાં

ચકલીબેનના બચ્ચાં




ચકચક કરતાં ચકલીબેનના માળામાં છે બચ્ચાં ચાર

ચકલી માળામાં જ રહે ને ચકલો રહેતો માળા બા’ર



બચ્ચાં નાનાનાનાં એને નહિ પાંખો, નહિ આંખો

ચકલી ચકલાને કહેતી બસ ધ્યાન બધાંનું રાખો



ઝાડની ટોચે કાગડો રહે છે કરે ન એ જોજો શિકાર

ને પેલી બિલ્લી આવે તો ચિં ચિં કરજો વારંવાર



ચકલો ચોકી કરતાં કહેતો ચિંતા ના કરશો લગાર

આ બચ્ચાં પણ સાંભળજોને હમણાં કરવાનાં કિલકાર



ઊડી જાશે ચારે કાલે પાંખો બે ફૂટતાં ને વાર

પછી થવાનો ખાલી માળો ને થાવાનો છે સૂનકાર



કીર્તિદા બ્રહ્મભટ્ટ

૧૪/૧૨/૨૦૧૧

તુલસીક્યારી

તું ફુલ્લ ગુલાબી પહોર
મારે આંગણ તુલસીક્યારી
તું વાસંતી મૉર
મારી મઘમઘ દુનિયા સારી
તું ઝરણાંની દોડ
તારી હસતી આંખ અટારી
તારી પગલી ચારેકોર
તારે કર કંકુની ઝારી
તારી દુનિયા અલ્લકમલ્લક
તારા બોલે ઝમ્મક ઝમ્મક
ખિલખિલ કરતાં પારિજાતક
ઝીલું અંક પસારી
ટમટમતી ઓ તારલડી
તુજથી જ દિશા અજવાળી
બેટી, ફુલ્લ ગુલાબી પહોર
મારે આંગણ તુલસીક્યારી
કીર્તિદા બ્રહ્મભટ્ટ
'ઝરણું ઝાંઝરિયું'માંથી

માળાનો ટહુકો

માળાનો ટહુકો


મારા માળાનો ટહુકો લઇ જાય
સોનલ સૂરજ સોહામણો
એના ટૌકાના સૂર રહી જાય
સોનલ સૂરજ સોહામણો
ટૌકામાં ઘોળ્યા’તાં અમરત અપાર કંઇ
ટૌકામાં ઉઘડેલા સપનાનાં દ્વાર કંઇ
સપનાંને સાથ મળી જાય
સોનલ સૂરજ સોહામણો
હળવે વિંઝણલે મેં પોંખ્યા છે બારણે
દશે દિગ્પાલ પછી તેડાવ્યાં વારણે
 દેવોએ દીધી વિદાય
સોનલ સૂરજ સોહામણો
ખાલી છે ખોરડું ને ખાલી સૌ ખોળિયાં
સૂર થયાં દૂર અને આંસુડાં બોલિયાં
કે ટૌકાના ભણકારા થાય
સોનલ સૂરજ સોહામણો
કીર્તિદા બ્રહ્મભટ્ટ
૯/૧૧/૨૦૧૧

લાડલી

          લાડલી



મારું આંગણિયું આખું આકાશ

                ઊભી હું ઘરના રે ગોંદરે

કે ગોંદરામાં ગોતું ઉજાસ

              ઊભી હું ઘરના રે ગોંદરે

છમછમ ના પાયલ,

ના ટહુકાતા વાયરા

બારસાખ બોલે ના,

બોલે ના ઉંબરા

ને સાથિયાની રોતી રતાશ

                 ઊભી હું ઘરના રે ગોંદરે

ફરફરતો પાલવ ને

ઘમ્મરિયો ઘેર કંઇ

ફળિયું ફેરવતાં રે

ફૂદરડી ફેર લઇ

ફેર આજ આવ્યા છે ખાસ

                ઊભી હું ઘરના રે ગોંદરે

ઝહળતી જ્યોત સમી

ટમકંતી તારલી

પાથરી પ્રકાશ અહીં

હાલી છે લાડલી

અંતરમાં આંજી અજવાસ

                  ઊભી હું ઘરના રે ગોંદરે



કીર્તિદા બ્રહ્મભટ્ટ

૯/૧૧/૨૦૧૧